Θέμα 4 Το δικαίωμα στην ακρόαση – Άρθρο 12 UNCRC. Η έννοια της «ελευθερίας έκφρασης»

Άρθρο 12 της UNCRC ή όπως είναι ευρύτερα γνωστό το «δικαίωμα στην ακρόαση»:

1. Τα συμβαλλόμενα κράτη εγγυώνται στο παιδί που έχει ικανότητα διάκρισης το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης της γνώμης του σχετικά µε οιοδήποτε θέμα που το αφορά, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις απόψεις του παιδιού αναλόγως της ηλικίας του και του βαθμού ωριμότητας αυτού.
2. Για τον σκοπό αυτό θα πρέπει ιδίως να δίδεται στο παιδί η δυνατότητα για ακρόαση σε οιαδήποτε δικαστική και διοικητική διαδικασία που το αφορά, είτε άμεσα είτε μέσω αντιπροσώπου ή αρμόδιου φορέα, κατά τρόπο που συνάδει με τους διαδικαστικούς κανόνες της εθνικής νομοθεσίας.

Η «ελευθερία έκφρασης» απέχει πολύ από το να είναι απλώς ένα κλισέ!

• Εντάσσεται μεταξύ των πηγών εξουσίας σε συνθήκες όπως η UNCRC.
• Καμία νομοθεσία, κανένας κανόνας, καμία νομολογία δεν θα βελτιώσει τα πράγματα εάν η κουλτούρα που σκοπεύει να καθιερώσει το άρθρο 12 του UNCRC δεν καλλιεργείται μέρα με τη μέρα στην τάξη, στην αυλή του σχολείου, στο κυλικείο, στις σχολικές εκδρομές.
• Η «ελευθερία έκφρασης» αποτελεί το θεμέλιο στην καθιέρωση ενός υφιστάμενου οικοσυστήματος παιδικής προστασίας στο οποίο τα παιδιά μπορούν να απευθύνουν τις ερωτήσεις, τα αιτήματα, τα παράπονά τους, ακόμη και –ή βασικά– χωρίς τη συγκατάθεση των γονιών τους. Αυτό οδηγεί στο ερώτημα «ποιος προστατεύει τα δικαιώματα των παιδιών»;